آیینه سر بدزد که کــورند سنگـها

فرسنگها ز عاطفه دورند سنگـها 

تــــا آبهـــا دوبــــاره بیفتند از آســـــــــیـاب

این روزهــــــــا چقـــدر صبـورنـد سنگهـــــا

آیینه چـون شکست بــــه تکثیـر می رسد

بیهــو ده در  تدارک گــــــورنــــد سنگـــــها

بـاید قدم  گذاشت  ولیـکن بـــه  احتیــــاط

کـــز دیـــر بـــــــاز  سد عبورنــد سنگـــــها

این است حرف تیشه ی آتش زبان که گفت:

مثل همیــشه تـــــابـع  زورنــــد سنـگــها

از سنــگ جـــز سقـو ط تــو قع  نمی رود

در قــله بسکه  مست غــرورند سنگهـــا 

خلیل جوادی