دل از دلی میشنود

                   که تنها نیست

 و چشم ٬چشمی را میبیند

                               که خورشید  دارد  

   و جان ٬ جانان را میبیند

                                که بی هوا  قصه ی رفتن میخواند

   و ...در این میان تنها میماند دستانی٬ که بی پناه خیس میشوند

                                                               در بارانِ بی امان چشم ها ...