وقتی با یک کوله بار سنگینِ دلهره می‌آیم سراغ تو و یکی دو جمله از همهٔ آنچه هست را می‌گویم ٬ وقتی می‌شنوی و می‌پرسی و برایت مهم است که بدانی چرا صدایم غمگین است ٬ وقتی نقش کوه می‌شوی در دنیایم و اجازه می‌دهی یک عمر به تو تکیه کنم٬ حتی اگر زمان این عمر به قدر یک لحظه باشد٬ وقتی دوستانه با آرامش به حرف هایم گوش می دهی و سر به سرم می‌گذاری برای روزمرگی‌های دوست داشتنی مان٬ وقتی بحث‌های فلسفیمان خسته‌ات می‌کند و باز پا به پا می‌آیی و حرف می‌زنی و گوش می‌دهی ٬ بیشتر از همیشه دوستت دارم. می‌دانی همهٔ زندگی را می‌شود در همین لحظه‌ها جا داد. لحظه‌هایی که صادقانه زندگی می‌کنیم.دوستی‌ات را . مهرت را . محبت را  بیشتر از هر چیزی دوست دارم. همین را فراموش نکن .