تو سرودنی نیستی !
به عبث ابنهمه قلم را فرسوده ام !
تو را باید شنید
باید به ضریح چشمان تو چشم دوخت
باید که
هر چه سرو و ساز و سرود و ساغر است
به پای تو ریخت !
